Stopyra Wiesław Mateusz

Wiesław Mateusz Stopyra, od 1960 r. był członkiem Stowarzyszenia Księgowych w Polsce Oddziału Okręgowego w Lublinie. Brał czynny udział w pracach społecznych na rzecz Organizacji, cieszył się dużym zaufaniem. Uczestniczył w Okręgowych Zjazdach Delegatów, na których był wybierany do władz statutowych. Od 1962 r. pełnił funkcję Sekretarza Zarządu Oddziału Okręgowego SKwP w Lublinie. W latach 1963-1967 był Członkiem Zarządu Oddziału.
W kadencjach (1991-1994) i (1995-1998) był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Oddziału, jednocześnie w latach 1995-1998 był członkiem Zespołu ds. Tradycji, który zajmował się organizowaniem spotkań integrujących środowisko oraz dokumentowaniem działalności Oddziału, w tym prowadzeniem kroniki. Czynnie uczestniczył w pracach Klubu Biegłego Rewidenta, wielokrotnie prowadził odczyty i dyskusje. Od 1991 r. prowadził punkt konsultacyjny dla członków Oddziału, który cieszył się dużym zainteresowaniem.
Za wieloletnią aktywną działalność społeczną w Oddziale Okręgowym Stowarzyszenia Księgowych w Polsce otrzymał złotą odznakę Zasłużony w rozwoju Stowarzyszenia Księgowych w Polsce. Działanie społeczne nie tylko na rzecz Stowarzyszenia owocowało także wieloma innymi odznaczeniami.

Wiesław Mateusz Stopyra urodził się 23 września 1927 r. w Jarosławiu w rodzinie inteligenckiej (ojciec - radca prawny, matka - nauczycielka). W latach 1941-1943 uczęszczał do Szkoły Handlowej im. A. i J. Vetterów w Lublinie, od 1945 r. szkoła zmieniła nazwę na Liceum Administracyjno-Handlowego im. A. i J. Vetterów w Lublinie, które ukończył świadectwem dojrzałości w 1947 r. W trakcie nauki w szkole średniej (1 lipca do 15 grudnia 1943 r.) odbywał bezpłatną praktykę w firmie „Elewator" w Lublinie. Od 15 grudnia 1943 r. do 30 kwietnia 1944 r. pracował jako pomoc księgowego w Fabryce Samolotów w Budzyniu k/Kraśnika. W tym samym roku od 25 maja do 15 grudnia ponownie pracował w „Elewator" jako magazynier techniczny. Kolejną pracę wykonywał od 1 września do 31 października 1947 r. jako instruktor organizacyjny na powiat kraśnicki w Związku Rewizyjnym Spółdzielni Rolniczo - Produkcyjnych Okręg w Lublinie.

Studia na Wydziale Prawa KUL (Katolicki Uniwersytet Lubelski) w Lublinie rozpoczął w 1947 r., a ukończył w 1951 r., uzyskując tytuł magistra prawa kryminologicznego. W 1963 r. uzyskał pozaetatową aplikację w Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Lublinie uzyskując uprawnienia do obsługi prawnej przedsiębiorstw.

W 1971/1972 odbył na SGPiS w Warszawie roczne podyplomowe Studium Zarządzania w Handlu. Pracę zawodową rozpoczął 15 września 1947 r. w pionie finansowo-księgowym w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Handlu Spożywczego, Hurtownia w Lublinie.

W drodze upaństwowienia organizacji spółdzielczych powstała tzw. „Centrala Spożywcza", w której od 1 stycznia 1950 r. do 31 grudnia 1972 r. był zatrudniony jako główny księgowy. Od 1 stycznia 1973 r. (za porozumieniem stron) kontynuował pracę na stanowisku głównego księgowego w Przedsiębiorstwie Handlu Chemikaliami „Chemia" w Lublinie do 28 lutego 1980 r. Dzięki jego staraniom w hurtowniach tych udało się wprowadzić maszyny księgujące „ascota", które w tym okresie stanowiły techniczną nowość.
Niezależnie od zatrudnienia w księgowości od lutego 1964 r. konsekwentnie do 30 kwietnia 1975 r. na ½ etatu pracował jako radca prawny.
W 1980 r. objął stanowisko głównego księgowego w Spółdzielni Projektowania i Usług Inwestycyjnych „Inwestprojekt", gdzie pracował do 1990 r. W tym roku odszedł na rentę inwalidzką. W latach 1991-2000 w niepełnym wymiarze godzin pracował w Oddziale Okręgowym SKwP w Lublinie na stanowisku konsultanta.
Przemiany zachodzące w gospodarce wprowadzały do rachunkowości nowe pojęcia i obowiązki. Zdobyta i ciągle doskonalona wiedza (przez uczestnictwo w różnych formach szkolenia oraz pilne studiowanie prawa finansowego), a także doświadczenie zawodowe pozwalały mu podołać stawianym głównym księgowym wymaganiom. Brał udział w konferencjach i seminariach organizowanych przez Oddział Okręgowy SKwP w Lublinie. Dużą rolę odgrywała praca biegłego rewidenta przy badaniu sprawozdań finansowych, którą wykonywał od uzyskania tego tytułu. Dostarczała mu nowej wiedzy o ciekawych rozwiązaniach organizacyjnych, które wykorzystywał w swojej firmie. Nieocenione doświadczenie dawała współpraca z firma audytorską Doradca Spółka z o.o. w Lublinie.

W 1957 r. ustanowiono instytucję dyplomowanego biegłego księgowego. Tytuł ten uzyskiwały osoby cieszące się nienaganną opinią moralną i zawodową oraz te, które z wynikiem pozytywnym zdały egzamin państwowy. Przewidziano pięć specjalności: budownictwo (B), budżet (Bu), handel (H), przemysł (P) i rolnictwo (R). Dyplomowani biegli księgowi byli wpisywani na odpowiednią listę publikowaną w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów.

Wiesław Stopyra jako pierwszy na Lubelszczyźnie uzyskał wpis na państwową listę dyplomowanych biegłych księgowych w zakresie handlu i rolnictwa po uzyskaniu dyplomu Nr 198 w dniu 25 stycznia 1961 r. Dodatkowo otrzymał legitymację z numerem 48 wystawioną przez Ministerstwo Finansów. Rada Ministrów postawiła przed biegłymi księgowymi szeroki wachlarz odpowiedzialności. W związku z tym, przy Oddziałach Okręgowych Stowarzyszenia Księgowych w Polsce powstały Społeczne Komisje Spraw Biegłych, które stanowiły swoistą pomoc biegłym księgowym. Organizowały okresowe spotkania z biegłymi, prowadziły rejestry zawieranych umów o badanie sprawozdań oraz poddawały kontroli merytorycznej i formalnej losowo wybrane dokumentacje z badania zrealizowane przez biegłych.

Wiesław Stopyra od 1962 r. był członkiem dwóch pierwszych, 4 letnich kadencji, Społecznej Komisji Spraw Biegłych przy Oddziale Okręgowym SKwP w Lublinie, następnie do końca jej działalności, czyli do 1990 r., przewodniczył komisji. Ta zaprzestała działalności w wyniku zmian organizacyjnych w strukturach biegłych księgowych, przekształconych na biegłych rewidentów. W dniu 19 października 1991 r. Sejm RP uchwalił ustawę o badaniu i ogłaszaniu sprawozdań finansowych oraz o biegłych rewidentach i ich samorządzie, na mocy której utworzono Krajową Izbę Biegłych Rewidentów, jako organ samorządu biegłych. Do rejestru biegłych rewidentów Krajowej Izby Biegłych Rewidentów został wpisany pod numerem 3866 w dniu 15 lipca 1996 r.

W roku 1992 był uczestnikiem czterech „Seminariów uzupełniania wiedzy Dyplomowanych Biegłych Księgowych podejmujących obowiązki Biegłych Rewidentów" organizowanych przez Oddział Okręgowy SKwP w Lublinie. W wyniku kolejnych zmian w działaniu biegłych KIBR Decyzją nr 325/263/22/2001 z dnia 5 lutego 2001 r. orzekł wpisać Pana Wiesława Stopyrę na listę podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych pod nr 3866/3996.
Wiesław Stopyra w pierwszej kadencji (1992-1995) Regionalnego Oddziału KIBR w Lublinie pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Rewizyjnej, w drugiej kadencji (1995-1999) był członkiem komisji. Zimą 1959 r. (luty, marzec) po raz pierwszy dowiedział się o działalności Lubelskiej Organizacji Księgowych i postanowił do niej wstąpić. Stowarzyszenie mieściło się w wynajętych pomieszczeniach (dwa małe pokoje) od Szkoły Handlowej im. A. i J. Vetterów. Z miejsca został włączony do zespołu redakcyjnego wydawanego biuletynu, w którym publikowano ciekawe wypowiedzi na temat dyskusyjnych lub kontrowersyjnych rozwiązań księgowych. Kilka razy publikował tam swoje artykuły, ale głównie brał udział w pracach kolegium redakcyjnego. Z powodu braku funduszy biuletyn był wydawany tylko do końca 1960 r.

W dniu 13 stycznia 1960 r. został przyjęty w poczet członków zwyczajnych Stowarzyszenia Księgowych w Polsce Oddziału Okręgowego w Lublinie. Brał czynny udział w pracach społecznych na rzecz Organizacji, cieszył się dużym zaufaniem. Uczestniczył w Okręgowych Zjazdach Delegatów, na których był wybierany do władz statutowych. Od 1962 r. pełnił funkcję Sekretarza Zarządu Oddziału Okręgowego SKwP w Lublinie. W latach 1963 - 1967 był Członkiem Zarządu Oddziału. Z uwagi na symptomy choroby wieńcowej wycofał swój udział w pracach zarządu Oddziału, pozostając w składzie Społecznej Komisji Spraw Biegłych.
W kadencjach (1991-1994) i (1995-1998) był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Oddziału, jednocześnie w latach 1995-1998 był członkiem Zespołu ds. Tradycji, który zajmował się organizowaniem spotkań integrujących środowisko oraz dokumentowaniem działalności Oddziału, w tym prowadzeniem kroniki. Czynnie uczestniczył w pracach Klubu Biegłego Rewidenta, wielokrotnie prowadził odczyty i dyskusje. Będąc przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, wnioskował do delegatów Okręgowych Zjazdów o udzielenie absolutorium za pracę kolejnym zarządom oddziału.
Od 1991 r. prowadził punkt konsultacyjny dla członków Oddziału, który cieszył się dużym zainteresowaniem. W dobie ciągle zmieniających się przepisów prawno-podatkowych, księgowi mieli duże trudności z właściwą interpretacją. Konsultacje były prowadzone telefonicznie lub w formie bezpośredniej rozmowy.
Za wieloletnią aktywną działalność społeczną w Oddziale Okręgowym Stowarzyszenia Księgowych w Polsce otrzymał złotą (1998) odznakę Zasłużony w rozwoju Stowarzyszenia Księgowych w Polsce.

Działanie społeczne nie tylko na rzecz Stowarzyszenia owocowało wieloma odznaczeniami: Rada Państwa PRL(1954) przyznała „Medal X-lecia PRL", srebrna odznaka Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości (1967), Minister Handlu Wewnętrznego - zasłużony pracownik handlu (1970), srebrna (1975) i złota (1979) odznaka Związku Zawodowego Chemików.

W 1948 r. zawarł związek małżeński z Wacławą z domu Basarab, radcą prawnym, która zmarła półtora roku przed mężem. Mieli trzech synów: Krzysztofa, Andrzeja i Grzegorza. Żaden z nich nie poszedł w ślady ojca (nie został księgowym). Jedyna jego wnuczka przejęła pałeczkę po dziadku i została księgową. Obecnie pracuje w controllingu w IBM w Amsterdamie. W czerwcu br. w Holandii uzyskała certyfikat międzynarodowego księgowego.
Pasją Jego życia (jak sam mówił) była rachunkowość. Przyjemność sprawiały mu także książki historyczne, śledził na bieżąco wydarzenia polityczne w kraju, jego ulubioną gazetą była „Polityka". Był domatorem. Bardzo wysoko cenił kobiety i traktował je z wielką atencją.

Zmarł 23 października 2011 roku w Lublinie.